تمام نمره های 20 مال من است.
تمام پیتزاهای بزرگ مال من است.
تمام دوچرخه های کورسی مال است.
تمام بادبادک های قشنگ مال من است.
تمام چترهای جهان مال من است.
امام در تمام جهان دوستی ندارم که با من پیتزا بخورد.
با من دوچرخه سواری کند
با من بادبادک هوا کند.
و با من در باران راه برود.
از کتاب ِ سیبل بابا نامیزونه نوشته ی منوچهر احترامی
ناشر : گل آقا
برگزیده اولین دوره ی کتاب سال طنز
برگزیده شورای کتاب کودک
منتخب کتابخانه ی بین المللی مونیخ
شاید باید یه جا نوشت این ذهن مشغولیا رو ... روی یه تیکه کافذ ... توی یک پاتوق کاغذی که داریم و یا هرجای دیگه . شاید کمکت کنه !
عاشق پروفایلت شدم من .... چه قد عکس گرفتن رو دوس دارم . حیف که این روزها ، صحنه ی زیبا نمیبینم !
راستی اسمتو خلاصه شده دوس ندارم . مهشید خیلی قشنگ تر از مهی هستش ....
سپیده مهی دوست داره...
چی کارش کنیم ... به قول قدیمیا خاطرشو خیلی میخوایم!
سیبیل بابای منم نا میزونه